Nederland heeft een uitstekende professionele danssector bestaande uit opleiding en gezelschappen. Toch komt de hoogopgeleide jonge Nederlandse dansprofessional moeilijk van start. Er wordt geen voorrang gegeven aan het eigen talent. Daarom verschralen de Nederlandse Rijks dansgezelschappen in de Basis Infrastructuur (BIS) en is het aandeel Nederlandse dansers bedroevend maar ook teleurstellend laag. Wat ontbreekt is aandacht, visie, durf en gericht beleid om Nederlands danstalent voorrang te geven.

Een dansopleiding 

duurt ongeveer meer dan 10 jaar en de actieve carrière is relatief kort, ongeveer 10 tot 15 jaar: elk jaar telt en is van enorm van belang voor een jonge danser. Daarom is doorstroom van opleiding naar de (jeugd)-dansgezelschappen van levensbelang voor een jonge danser. En daar loopt het mis! Nederland kent (nog) geen voorrangsbeleid in de Nederlandse dansgezelschappen en mede daarom is het aandeel Nederlandse dansers schrikbarend laag.

In het buitenland 

worden wel eisen gesteld. En ook dat is nog een barrière voor Nederlandse jonge dansers, want ook in het buitenland kom je er niet makkelijk tussen. Ze zitten klem tussen talent, vakopleiding en beleid.

Zo dreigt In seizoen 2024-2025 

het jeugdgezelschap van het Nederlands Dans Theater, het NDT2, zelfs helemaal zonder enige Nederlandse jonge danser in onze theaters te staan. Het NDT2 is net als de junior Compagnie van het Nationale ballet juist opgericht om Nederlands talent een goede start te geven en podiumervaring op te doen. Ook in andere gezelschappen is het aandeel Nederlanders uit de eigen jeugdopleiding laag. Zeker in vergelijk met buitenlandse gezelschappen.

Dat kan toch niet de bedoeling zijn? 

Er is talent genoeg. En het Nederlandse publiek wil talent niet alleen in tv-programma’s zoals Hollands got Talent zien, maar ook op de professionele podia. Het krijgt gewoon geen aandacht. Zo worden er door de overheid helemaal geen eisen gesteld aan het aandeel Nederlands talent in de subsidievoorwaarden voor de BIS. Ook in de evaluaties wordt er niet op gelet.

Daarnaast kan vermeld worden

dat het NDT een buitenlandse directeur heeft en de choreografen bij het NDT actief, de afgelopen jaren nauwelijks de Nederlandse nationaliteit hadden. Waar het NDT staat voor het promoten en bevorderen van de Nederlandse dans, is het een instituut verworden dat gerund wordt door buitenlanders en nauwelijks, behalve de subisidie van de overheid, Nederlandse inbreng heeft.

Ja, het buitenland is groot en dansers zijn er in overvloed.

Maar de verschillen op uitvoerend vlak zijn er niet bij jonge dansers: elke danser uit de eigen jeugdopleiding, die een lang traject van meer dan 10 jaar succesvol met een hbo-diploma afsluit voldoet aan de eisen en verdient een kans op de Nederlandse podia te schitteren voor eigen publiek. Daar hebben we onze Nationale dansgezelschappen toch voor?

Wij, bezorgde ouders 

die meer dan 10 jaar achter onze kinderen hebben gestaan pleiten voor meer Nederlandse producties, met Nederlandse dansers en bij voorkeur op muziek en choreografie uit eigen stal. De Hollandse culturele signatuur moet in de dans veel meer aandacht krijgen.

Het ontbreek nu aan duidelijk beleid en kaders 

waardoor beginnende professionele dansers worden vergeten. Daarom roepen wij de politiek in Nederland op: geef jong professioneel danstalent voorrang in de BIS en stel eisen aan het minimale aantal Nederlandse dansers, choreografen en management functies in onze Rijks bekostigde dansgezelschappen. Het kost niks meer: de opleidingen zijn er, het talent is er, de BIS is er en het publiek wil jong Nederlands talent op het podium zien.

Petitie opgesteld door betrokken en bezorgde ouders van jong danstalent.

 www.kansdans.nl – www.petities.nl/kansdans

website is opgesteld voor betrokken en bezorgde ouders van jong danstalent, OCW, raad voor cultuur kunstenbond en de media.

maart 2024